مطالعه نقش مهارت های ارتباطی بنیادین درمدیریت تضاد دردانشجویان مدیریت ورزشی ومدیریت دولتی و مقایسه آن

تعارض می تواند خلاقیت را توسعه دهد و یا منجر به اتلاف منابع سازمان شود. هدایت و کنترل تعارض در سازمانها توانمندی و مهارتهای مدیران را می طلبد. این نکته برای دانشجویان مدیریت که جهت اداره و رهبری سازمانها و مشاغل، تجهیز شده و آموزش می بینند، حائز اهمیت بیشتری است. تحقیق حاضر نقش مهارت های ارتباطی به عنوان ابزاری مدیریتی جهت ارتقای کیفیت زندگی سازمانی را در مدیریت تضاد در بین دانشجویان مدیریت ورزشی و مدیریت دولتی مورد بررسی قرار داده است. 180 دانشجوی تحصیلات تکمیلی به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب انتخاب و در تحقیق حضور داشتند. رگرسیون چند متغیره نشان داد که از بین مهارت های ارتباطی، قوی ترین متغیر پیش بینی کننده مدیریت تضاد، متغیر مهارت بازخوردی (%11/2 و سپس متغیرهای کلامی%3/2 و شنودی (% 2 بودند. دو گروه در مهارت شنودی و بازخوردی اختلاف معناداری دارند و در زمینه مدیریت تضاد میانگین گروه مدیریت بالاتر بوده ولی اختلاف معناداری مشاهده نشد. نزدیک به چهل درصد دانشجویان مورد تحقیق به لحاظ مهارت های ارتباطی بنیادین در طبقه ضعیف رتبه بندی می شوند و این در حالی است که آنها برای مسیر شغلی خود به این مهارتها نیاز دارند. نتیجه فوق توجه به برنامه ریزی وآموزش مهارتها را در برنامه درسی آموزش عالی ضروری می سازد.

Keywords:

مدیریت تضاد , مهارت های بازخوردی , شنودی , کلامی