حامد محمدی نسب - دانشجوی دکترای مدیریت ورزشی اوقات فرات و تفریحات سالم پردیس بین الملل کیش دانشگاه تهران
مریم سادات مهدی اسلام - دانشجوی دکترای مدیریت بازاریابی و رسانههای ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
سیدمحمد انصاری - دانشجوی دکترای مدیریت و برنامه ریزی ورزشی پردیس بین الملل کیش دانشگاه تهران

هدف از پژوهش حاضر، تعیین موانع مشارکت زنان شهرستان لامرد در فعالیتهای ورزشی بود. در این تحقیق از روش توصیفی - تحلیلی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان شهرستان لامرد با دامنه سنی 20 تا 50 سال بودند. از میان آنها 200 به صورت تصادفی طبقهای (از مناطق مختلف شهرستان لامرد به میزان برابر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند . جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته میرغفوری و همکاران (1388 با روایی تائید شده توسط اساتید و ضریب پایایی 0/85 از طریق آلفای کرونباخ استفاده شد. پرسشنامه مذکور مبتنی بر 5 قسمت و شامل 33 پرسش با 5 مولفه بود. درمیان موانع اجتماعی عدم توجه مسئولان به ورزش زنان، عدم حمایت رسانه های جمعی از ورزش زنان و تبلیغات لازم در این زمینه، و عدم حمایت مراکز آموزشی؛ درمیان موانع فرهنگی وجود فرهنگ مرد محوری در جامعه ورزش، و رعایت شئونات اسلامی و حفظ حجاب؛ درمیان موانع شخصی، کمبود وقت و زمان به علت مشغله زیاد کاری؛ درمیان موانع خانوادگی، تعهدات خانوادگی، و مراقبت از فرزند و وظایف خانه داری؛ و درمیان موانع امکاناتی و اقتصادی، عدم سرمایه گذاری لازم در توسعه اماکن ورزشی زنان، عدم دسترسی به فضاها و سالنهای مناسب ورزشی زنان، و نامناسب بودن وقت فعالیت اماکن ورزشی اهمیت بیشتری داشتند. لذا مسئولان، رسانه های جمعی و مراکز آموزشی باید توجه بیشتری به ورزش زنان داشته باشند و سعی در جذب حامیان مالی جهت سرمایه گذاری در ورزش زنان شود. همچنین، با فرهنگ سازی در زمینه ورزش بانوان، فرهنگ مرد محوری در ورزش به فراموشی سپرده شود و در مورد عدم مغایرت حفظ حجاب با شرکت در فعالیتهای ورزشی ایجاد آگاهی شود. از طرفی با مدیریت زمان و تقسیم امور خانوادگی بین مرد و زن، زنان نیز بتوانند در فعالیتهای ورزشی شرکت کنند.

ورزش زنان، ورزش و حجاب، موانع اقتصادی ورزش، مدیریت زمان، لامرد