مائده رستم نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره،گروه مشاوره،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی،دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل، ایران

خودکشی از عوامل شایع مرگ و میر در بین جوانان است و به عنوان یکی از معضلات عصر جدید شناخته می شود که متاسفانه آمار نشان می دهد در جوامع امروزی رو به افزایش است. مسئله خودکشی و پیامدهای مرتبط با آن مشکلات جدی و اساسی رادر زمینه سلامت عمومی ایجادکرده است. مطالعات همه گیر شناختی بیانگر روند صعودی میزان شیوع خودکشی در جامعه ایران، به ویژه در نوجوانان و جوانان است. بنابراین شناسایی عوامل موثر در بروز این پدیده از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چرا که با آگاهی از عوامل خطر می توان اقدامات پیشگیرانه مناسب را انجام داد. اهمیت این موضوع به خصوص در مورد جوانان که نیروی کارآمد و فعال هر جامعه ای محسوب می شوند، ما را بر آن داشت تا در مقاله حاضر مروری اجمالی بر مهمترین عوامل موثر در اقدام به خودکشی جوانان از قبیل مشکلات روانشناختی مخصوصا اضطراب و افسردگی ، همچنین روابط خانوادگی ناکارآمد یا عدم دریافت حمایت اجتماعی و نبود احساس تعلق داشته و سپس نگاهی مختصر به مدل نظریه بین فردی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان به عنوان دو مورد از موثرترین راهکارهای پیشگیری از خودکشی ونحوه تاثیر آنها داشته باشیم.

خودکشی، پیشگیری، جوانان، دانشجویان، افسردگی، مشکلات روانشناختی، تنظیم هیجان، نظریه بین فردی