اعظم ابراهیمی - عضو هیئت علمی گروه معارف اسلامی دانشگاه سمنان

قناعت ازجمله اساسی ترین عنصر سبک وسیره ی زندگانی پیامبران الهی وپیشوایان بزرگ است که دارای خواستگاه عقلانی ومعرفتی است وبه عنوان موهبتی الهی ومصداق بارز شکر گزاری خداوند وارمغان ماندگار عفت ووارستگی گستره وسیعی از شئون مختلف زندگی مادی ومعنوی انسان ها را دربر می گیرد.فرهنگ قناعت وخود بسندگی از چنان ظرفیت بالایی برخوردار است که کار کرد های معنوی وتربیتی ونیز کارکرد های اجتماعی واقتصادی آن را به عنوان بخش عمده ای از وسعت کارآمدی وکار کردی آن در راستای پیشگیری از آسیب های اجتماعی قلمداد نمود.

تحلیل مفهومی قناعت ، سبک زندگی ، آسیب های اجتماعی، آرامش