مقایسه شادکامی در فرزندان اناث شاهد و ایثارگر استان اردبیل با و بدون تجربه طلاق

هدف از پژوهش حاضر مقایسه شادکامی فرزندان اناث شاهد و ایثارگر استان اردبیل در سه گروه زنانی که تجربه طلاق ندارند، زنانی که تجربه طلاق دارند و ازدواج مجدد نموده اند و زنانی که طلاق گرفته و ازدواج نکرده اند می باشد. برای دسترسی به این هدف نمونه ای با حجم 90 نفر که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از آزمون شادکامی آکسفورد مورد بررسی و آزمون قرار گرفته و از طریق نرم افزار آماری SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند. روش مطالعه نیز علی - مقایسه ای بوده است. بر اساس نتایج به دست آمده می توان بیان کرد که تفاوت معنی داری در سطح P> 0/05 کوچکتر از پنج صدم بین میزان شادکامی سه گروه فرزندان اناث شاهد و ایثارگر ازدواج کرده و مطلقه ازدواج مجددکرده و نکرده بدست نیامد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که لزوم رسیدگی و حمایت از زنانی که مبادرت به طلاق می نمایند، همانند اعضای نمونه تحقیق که از خدمات مددکاری و مشاوره بنیاد شهید و امور ایثارگران بهره می برند، در میزان سلامت روانی ایشان اثر بسزایی داشته و از پیامدهای بعد از طلاق می کاهد.

Keywords:

شادکامی , تجربه طلاق , فرزندان اناث شاهد و ایثارگر.