علی مختاری هشی - کارشناس ارشد جامعه شناسی – دانشگاه خوارزمی تهران
مرتضی نوروزی هشی - کارشناس ارشد پژوهش علوم اجتماعی – دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال

طلاق یکی از پدیده های اجتماعی است که افزایش آن در هر جامعه ای اختلال در نظم و تعادل آن جامعه و بروز برخی از آسیبهای اجتماعی دیگر را موجب میشود. طلاق همانند سایر مسائل اجتماعی، پدیده پیچیده ای است و نمیتوان تنها یک یا چند عامل مشخص را علت بروز آن دانست. بر این مبنا، در هر جامعه ای به فراخور شرایط و تغییرات اجتماعی و فرهنگ حاکم بر آن، برخی از عوامل مهمتر و اساسی تر است. هدف پژوهش حاضر نیز شناسایی عوامل موثر بر میزان گرایش به طلاق و مشخص نمودن سهم هر کدام از این عوامل بوده است. روش تحقیق، پیمایشی و نمونه آماری آن شامل 214 نفر از زنان و مردان طلاق گرفته مناطق روستایی شهرستان کوثر بوده که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده و جهت تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شده است. همچنین از نظریه های بحران ارزشها و نوسازی (غرب گرایی) به عنوان چارچوب نظری بهره گرفته شده است.نتایج نشان داد که بین عوامل فرهنگی (کمرنگ شدن ارزشهای مذهبی، افزایش سطح انتظارات مادی و غیرمادی، استفاده از رسانه های اجتماعی، تفاوتهای اخلاقی و فرهنگی، عدم رضایت جنسی و عاطفی، ا4فول ارزشهای خانواده و ازدواج و غلبه فرهنگ فردگرایی و استقلال طلبی)، عوامل اجتماعی (اعتیاد، دخالت اطرافیان، عدم شناخت قبل از ازدواج و وجود طلاق در میان بستگان) و عوامل اقتصادی (ناتوانی در تامین مالی خانواده و بیکاری مردان) با میزان گرایش به طلاق به لحاظ آماری رابطه معنی داری وجود دارد. یافته های توصیفی نشان داد در حدود نیمی (49/4) درصد از افراد نمونه تحقیق، عوامل فرهنگی را دارای بیشترین تاثیر بر متغیر وابسته دانسته اند. متغیر غلبه فرهنگ فردگرایی و استقلال طلبی با بتای (β= 0/435) بیشترین تاثیر را در تبیین تغییرات متغیر وابسته داشت. متغیرهای وارد شده در معادله رگرسیونی در مجموع توانستند نزدیک به 33 درصد از تغییرات متغیر وابسته را پیشبینی نمایند.

طلاق، خانواده، عوامل فرهنگی، عوامل اجتماعی، عوامل اقتصادی