اثربخشی آموزش تفکر انتقادی بر تاکتیکهای حل تعارض در میان دانش آموز ان دختر با گرایش به رفتارهای پرخطر دوره دوم دبیرستان

هدف: این تحقیق با هدف تعیین اثربخشی آموزش تفکر انتقادی بر تاکتیکهای حل تعارض در میان دانش آموز ان دختر با گرایش به رفتارهای پرخطر دوره دوم دبیرستان انجام شد. روش: در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون استفاده شده است. جامعه پژوهش:12024 نفر دانش آموز دختر دوم دبیرستان در حال تحصیل در شهر تبریز در سال 97 -98 میباشد. نمونه پژوهش: برای انتخاب نمونه یک مدرسه از میان مدارس متوسطه دوره دوم شهر تبریز به صورت تصادفی انتخاب شد و پرسشنامه گرایش به رفتارهای پرخطر زاده محمدی در میان دانش آموز ان پایه دوم دبیرستان این مدرسه اجرا شد و پس ازاینکه خطرپذیر بودن 30 نفر از آنها مورد تایید قرار گرفت این افراد به صورت تصادفی در دو گروه 15نفر5 آزمایش و کنترل قرار گرفتند و قبل و بعد از آموزش به پرسشنامه استاندارد مقیاسهای تاکتیک های تعارض پاسخ دادند. از طریق 8 جلسه 1/5 ساعته آموزش تفکر انتقادی برای گروه آزمایش اجرا شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین زیرمقیاس استدلال و پرخاشگری کلامی تاکتیکهای حل تعارض گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد یعنی آموزش تفکر انتقادی بر زیرمقیاس استدلال و پرخاشگری کلامی تاکتیکهای تعارض موثر بوده است، اما بین زیر مقیاس پرخاشگری فیزیکی تاکتیک های حل تعارض گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود ندارد یعنی آموزش تفکر انتقادی بر زیر مقیاس پرخاشگری فیزیکی تاکتیک های حل تعارض موثر نبوده است.

Keywords:

نوجوان , رفتارپرخطر , تاکتیک حل تعارض , تفکر انتقادی