تاثیر آموزش مهارتهای شناختی هیجانی بر کاهش گرایش به رفتارهای پرخطردانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش خودتنظیمی شناختی هیجانی بر کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان دختر انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح آن به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی دانش آموز ان دختر مقطع متوسطه دوم شهر زاهدان در سال تحصیلی 1398-99 بودند که از این بین 32 نفر با توجه به ارزیابی های اولیه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. برنامه آموزشی خودتنظیمی شناختی هیجانی در 8 جلسه 90 دقیقه ای 2 جلسه در هر هفته بر روی گروه آزمایش اجرا شد؛ در حالیکه گروه کنترل هیچگونه مداخله ای را دریافت نکردند. به منظور جمع آوری اطلاعات از آزمون رفتارهای پرخطر رشید و مارابی (1391) در دومرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغبره استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل داده های پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، تفاوت معنادرای در بین نمرات مولفه های رفتارهای پرخطر (شامل: خشونت، رفتارجنسی ناایمن و مصرف مواد) دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون وجود دارد. بنابراین، میتوان گفت که آموزش خودتنظیمی شناختی هیجانی بر کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان دختر تاثیر دارد.

Keywords:

خودتنظیمی شناختی هیجانی , رفتارهای پرخطر , نوجوانان , دختر