بررسی میزان تاثیر زوج درمانی سیستمی بر صمیمیت، مولفه های بخشودگی و خودکشی مردان دارای گرایش به روابط فرازناشویی (خیانت) مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز

هدف: بررسی میزان تا0ثیر زوج درمانی سیستمی بر صمیمیت، مولفه های بخشودگی و خودکشی مردان دارای گرایش به روابط فرازناشویی (خیانت) مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز بود.روش بررسی: پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه ی مردان درگیر با مساله خیانت زناشویی مراجعه کننده به کلینیک های تخصصی مشاوره و روانشناختی شهر اهواز در سال 1398 بودند. که از این تعداد 40 نفر به صورت روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه خودکشی بک، پرسشنامه انگیزه های مرتبط بین فردی مرتبط با آسیب و پرسشنامه صمیمیت زناشویی بودند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری، با استفاده از نسخه 20 نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که گروه آزمایش و کنترل حداقل در یکی از متغیرهای خودکشی، صمیمیت و بخشش تفاوت معناداری داشتند .(P> 0/001) نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که رویکرد درمانی سیستمی باعث افزایش صمیمیت زناشویی می شود، نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که رویکرد درمانی سیستمی باعث کاهش خودکشی می شود و همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که رویکرد سیستمی باعث افزایش بخشش و دو مولفه آن (انتقام و اجتناب) شد .(P> 0/001)نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن بود که برای کمک به زوجین دارای گرایش به خیانت زناشویی، رویکرد سیستمی یک رویکرد مناسبی می باشد که از این طریق به زوجین کمک می کند که خودکشی، صمیمیت و بخشش آنها را بهبود ببخشد و از طلاق آنها جلوگیری به عمل آید و این رویکرد برای کسانی که دارای مشکلات زناشویی هستند کمک شایانی می کند. بنابراین به روانشناسان و مشاوران پیشنهاد می شود در درمان های بالینی خود از این رویکرد استفاده کنند.

Keywords:

رویکرد سیستمی , بخشش , خودکشی , صمیمیت زناشویی