علی رحیمی - گروه مدیریت صنعتی گرایش پروژه دانشکده علوم انسانی موسسه آموزشی آمل،ایران
مهدی علی اکبر نیا عمران - استادیار گروه مدیریت، موسسه آموزشی آمل،ایران

از دیرباز راه های آبی با صرفه ترین راه انتقال کالا می باشد به همین دلیل حمل و نقل دریایی نسبت به سایر شیوه های جابه جایی به خصوص در مورد محموله هاى سنگین از مزیت بالایی برخوردار است. کلیه کشتیها ملزم به استفاده از سوخت کم سولفور نیم درصد از اول ژانویه 2020 و 11 دی ماه 1398 هستند. این امر بالطبع تاثیر بسزایی بر قیمت سوخت های دریایی، محصولات فرآوری از نفت خام و حمل و نقل دریاییجهانی خواهد داشت .این پژوهش در پی بررسی موانع پیاده سازی قانون سوخت کم سولفور در صنعت کشتیرانی می باشد .بر اساس نظر خبرگان چهار مولفه موانع انسانی ،فنی ، استراتژیی و زیرساختیشناسایی شدند. نتایج نشان داد که در در موانع فنی مولفه های (عدم توانایی تولید سوخت ، عدم پشتیبانی از خدمات پس از فروش ،عدم دسترسی آسان به این تکنولوژی این نوع سوخت) و در موانع انسانی مولفههای (عدم حمایت از تولید سوخت کم سولفور ،فشار تحریم های بین المللی، مخارج سنگین اجرای ملزومات) و در موانع استراتژیی (انجام فعالیت سوخت رسانی توسط تعداد محدودی از شرکت ها، وجود شرایط انحصاری توسط وزارت نفت، بالاتر بودن قیمت سوخت کم سولفور) و در موانع زیرساختی ( وجود تجهیزات قدیمی و نداشتن استاندارهای بین المللی در کشتی ها،وجود اسکله های کم ظرفیت،تامین سوخت به منظور بانکرینگ تنها توسط وزارت نفت) به ترتیب مهم ترین اولویت ها را از نظرخبرگان داشتند

صنعت کشتیرانی، سوخت کم سولفور، موانع زیرساختی، موانع استراتژیی