ارزیابی شاخص های شهر دوستدار کودک (CFC) به عنوان الگویی برای پیشرفت (مطالعه موردی شهر گرگان)

در سال های اخیر به دلیل تغییراتی که در سبک زندگی ایجاد شده است و همچنین کوچک شدن حیاط ها و خانه های آپارتمانی، مجبور به گوشه نشینی شده اند. فضاهای شهری به عنوان مکانی برای حضور همه افراد و شهروندان بایستی از کیفیت لازم برخوردار و برای همه اقشار مناسب سازی شود. از طرفی کودکان به عنوان قشر آسیب پذیر و حساس جامعه از این قاعده جدا نیستند و شایسته است بیش از پیش توجه برنامه ریزان شهری به این دسته جلب شود. در این میان برنامه ریزی شهری به عنوان مقیاسی کلان تر از طراحی و معماری باید موردتوجه باشد. شهر دوستدار کودک علاوه بر تامین نیازهای اولیه، امکان مشارکت و اظهارنر را برای کودکان میسر می کند. در همین راستا پژوهش حاضر به منظور شناخت و بررسی شهر دوستدار کودک در شهر گرگان انجام گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش حاضر به منظور شناخت و بررسی شهر دوستدار کودک در شهر گرگان انجام گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، بررسی های میدانی و مصاحبه، پرسشنامه و نقاشی انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش کودکان 11 و 12 ساله کلاس پنجم و ششم دبستان معرفت شهر گرگان که شامل 52 دانش آموز است در نظر گرفته شده است و یافته های پژوهش حاکی از آن است که شهر گرگان قدم های ابتدایی را در رابطه با شهر دوستدار کودک برداشته اما هنوز راهی طولانی برای رسیدن به هدف اصلی در پیش دارد و باید مسیرهای زیادی را طی بکند که در پایان این پژوهش پیشنهادهایی در رابطه با شهر دوستدار کودک CFC بیان شده است.

Keywords:

شهر , کودک , شهر دوستدار کودک , شهر گرگان