غلامرضا زارع - دکتری جغرافیای طبیعی از دانشگاه تربیت مدرس

همه محیط هایی که در انها زندگی جریان دارد محیط زیست نامیده می شود. اکوسیستم مجموعه ای متشکل از محیط زنده و غیر زنده که با یکدیگر در کنش و واکنش و روابط متقابل بوده و در آن چرخش مواد و انرژی جریان می یابد. این اصل بنیادی را باید در نظر داشت که تداوم حیات بر روی زمین فقط از خصوصیات اکوسیستم ها بوده نه افراد موجود زنده یا جمعیت های متعلق به گونه ای واحد و خاص در آن اکوسیستم، دو فرآیند ضروری و بنیادی در هر اکوسیستم چرخه عناصر شیمیایی و جریان انرژی است. موجودات زنده با هم و با محیط غیر زنده خود ارتباطی متقابل برقرار می سازند. این ارتباط ها برای بقای محیط زیست بسیار ضروری اند. یکی از این محیط های زنده که نقش بسیار مهمی را در تعادل کره زمین ایفا می کنند، اکوسیستم تالاب ها و مسائل مربوط به آنها است. این مکان ها ساختار و مکانیسم بسیار پیچیده داشته که شناسایی آن می تواند بر آگاهی انسان از ویژگی ها و عملکرد منحصر به فرد تالاب، بیفزایند و این شناسایی او را در تعامل منطقی با این گونه محیط ها یاری کند. می توان گفت که در سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت با توجه به اهمیت تالاب ها در زندگی ایرانیان، آوردن تدبیری مخصوص اکوسیستم تالاب ها امری ضروری است به نظر می رسد می توان گزاره زیر را به عنوان یک تدبیر درنظر گرفت: توجه ویژه به مدیریت، حفظ و ارتقای اکوسیستم تالاب به عنوان زیر ساخت اقتصادی، محیط زیستی، فرهنگی و تنوع اکولوژیکی در اقالیم مختلف کشور

اکوسیستم، تالاب، ایران، الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت