نقش درماندگی مالی بر رابطه بین متنوع سازی شرکتی و چرخش مدیرعامل

براساس تئوری نمایندگی، مدیران ممکن است تصمیماتی اتخاذ نمایند که همراستا با منافع سهامداران نباشد. مدیرعامل به منظور استحکام جایگاه خود ممکن است به رفتارهای فرصت طلبانه روی آورد. زمانی که مدیر عامل اقدام به متنوع سازی میکند، این احتمال وجود دارد که تضادهای نمایندگی بین مدیران و سهامداران تشدید گردد. همچنین، مرور ادبیات حاکی از آن است که در بسیاری از موارد متنوع سازی باعث کاهش ارزش شرکت میشود. این کاهش ارزش معمولا به عنوان پیامد تعقیب استراتژی های متنوع سازی از سوی مدیران جهت کسب منافع خصوصی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه متنوع سازی شرکتی و چرخش مدیر عامل با توجه به نقش تعدیلگر درماندگی مالی است. در این راستا، تعداد 126 شرکت پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران در دوره 1393 تا 1397 انتخاب شده است. برای آزمون فرضیه های پزوهش از الگوی رگرسیون لجستیک مبتنی بر داده های تلفیقی استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از وجود رابطه معنیدار و مثبت بین متنوعسازی تجاری و چرخش مدیرعامل است. همچنین، نتایج نشان داد که درماندگی مالی رابطه بین متنوع سازی تجاری و چرخش مدیرعامل تعدیل میکند.

Keywords:

متنوع سازی شرکتی , چرخش مدیرعامل , درماندگی مالی , متنوع سازی تجاری , متنوع سازی جغرافیایی.