بررسی خلا عملکرد گندم آبی در منطقه سرولایت نیشابور

به منظور بررسی خلا عملکرد گندم آبی در بخش سرولایت نیشابور تحقیقی در سال زراعی 1397-1398 انجام شد. کلیه اطلاعات مربوط به مدیریت و عملیات زراعی گندم آبی در قالب پرسش نامه در طول فصل رشد بین 60 کشاورز توزیع و از طریق مصاحبه رو در رو تکمیل شد. در پایان فصل رشد میزان عملکرد واقعی برداشت شده توسط کشاورزان و زمان برداشت، ثبت گردید. حداکثر عملکردهای ثبت شده در منطقه به عنوان عملکرد پتانسیل در نظر گرفته شد. سپس با روش تحلیل مقایسه کارکرد و روشهای رگرسیون سهم هر یک از عوامل مدیریت و عوامل زراعی در ایجاد خلاء عملکرد تعیین شد. نتایج نشان داد بیشترین خلاء عملکرد مربوط به تراکم بوته 3870 کیلوگرم در هکتار و 47/2 درصد می باشد. پس از تراکم بوته بیشترین درصد خلا عملکرد مربوط به متغیرهای تاریخ کاشت و کود نیتروژنه بود که به ترتیب برابر 46 و 42 درصد به ترتیب 3804 و 3473عملکرد دانه گندم شدند. همچنین نتایج براساس CPA نشان داد حداکثر عملکرد قابل پیش بینی برای منطقه 10320 کیلوگرم در هکتار می باشد که دارای خلا عملکردی برابر 5383 کیلوگرم در هکتاراست که نشان دهنده بیش از 50 درصد خلا عملکرد دانه میباشد. در مجموع تراکم بوته، کود ازت، مبارزه شیمیایی با آفات و بیماریها، بذر اصلاح شده و تاریخ کشت به ترتیب بیشترین تاثیر را در خلا عملکرد گندم آبی داشتند.

Keywords:

کود نیتروژن , تراکم بوته , آنالیز خط مرزی , CPA