بررسی اثر بازدارندگی عصاره آبی تلخه (Acroptilon repens L.) به عنوان علف کش زیستی بر جوانه زنی و شاخص های رشدی علف هرز خردل وحشی 1(Sinapis arvensis L.)

استفاده از علف کشهای شیمیایی موجب آلودگی زیست محیطی و ایجاد مقاومت در علفهای هرز شده است. در سالهای اخیر به کارگیری آللوپاتی در مدیریت علفهای هرز توجه بسیاری از متخصصان را به خود جلب کرده است. بدین منظور برای بررسی اثر عصاره آبی تلخه به صورت خالص به عنوان علفکش زیستی بر روی برخی شاخصهای رشدی علفهرز خردل وحشی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1398 اجرا شد. غلظتهای آزمایش 6 سطح از عصاره ی خالص تلخه شامل شاهد، %1، %5، %10، %15 و %20 بود. در هر پتری دیش 50 عدد بذر خردل وحشی قرار داده شد و به هر یک از آنها مقدار 10 سیسی از هر محلول اضافه شد. نتایج مقایسه ی میانگین نشان داد که طول ساقه چه و ریشه چه، وزن تر و خشک گیاهچه و درصد و سرعت جوانه زنی در خردل وحشی تحت تاثیر غلظت های مختلف عصاره تلخه قرار گرفتند. همچنین کمترین میزان طول ساقه چه و ریشه چه، وزن تر و خشک گیاهچه و درصد و سرعت جوانه زنی در خردل وحشی از تیمارهای 10، 15 و 20 درصد عصاره ی تلخه بدون اختلاف معنیداری در مقایسه با شاهد به دست آمد.

Keywords:

آللوپاتی , اثر بازدارندگی , کنترل غیر شیمیایی.