بررسی اثر تنش آبی بر صفات شاخص برداشت، بهره وری آب و بیوماس سه رقم گندم نان در منطقه بیرجند

افزایش بهرهوری آب، عامل کلیدی برای رفع بزرگترین چالش کنونی بخش کشاورزی در مناطق آب یعنی تولید بیشتر با حجم آب کمتر است. این تحقیق به منظور بررسی واکنش ارقام مختلف گندم نسبت به کاهش آب آبیاری میباشد. در این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تنش رطوبتی بر سه رقم گندم نان (قدس، نارین و افق) در سال های 1397 - 1396 در واحد مزرعه دانشگاه بیرجند استان خراسان جنوبی اجرا گردید. در این آزمایش از روش آبیاری کرتی در سه تنش مختلف رطوبتی با سطح های 100تیمار شاهد، 75و 50 درصد نیاز آبی گیاه و در غالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی و با 3 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد اختلاف معنی داری بین میزان شاخص برداشت در تیمارهای ارقام وجود دارد که بیشترین شاخص برداشت مربوط به رقم روشن با میزان 37/33 درصد و کمترین مقدار شاخص برداشت مربوط به رقم نارین با مقدار 29/22 درصد میباشد. همچنین در این تحقیق بهره وری آب در سطوح مختلف تنشهای آبی تاثیر معنی داری داشت به طوری که نتایج حاصله نشان داد که بیشترین بهرهوری آب در تیمار بدون تنش آبی به میزان 11/83 درصد و کمترین آن در تنش 50 درصد نیاز آبی به مقدار 8/64 درصد بود. در این تحقیق وزن بیوماس نیز مورد مقایسه قرار گرفت و در مشاهدات بیشترین وزن بیوماس درسطح تنش 100 درصد به مقدار 7/69 تن در هکتار و کمترین مقدار در سطح تنش 50 درصد مشاهده شد.

Keywords:

شاخص برداشت , بهره وری آب , بیوماس , تنش آبی , گندم