رضوان شاددل - استادیار گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
یونس زاهدی - استادیار گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
صفورا اکبری علویجه - دانش آموخته دکتری علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران

خشک کردن پاششی هنوز هم مهمترین تکنیک برای ریزپوشانی اجزای فعال زیستی است. با این حال، انتخاب مواد مناسب دیواره برای بدست آوردن فعالیت بیولوژیکی بالا، کارایی ریزپوشانی بالا، فراهمی زیستی بالا و پایداری در طول ذخیره سازی بسیار مهم است. در دهه گذشته، روند استفاده از انواع جدیدی از بیوپلیمرها به عنوان مواد دیواره یا جایگزینی برای مالتودکسترین های معمولی و صمغ عربی با عنوان برچسب سبز وجود داشته است. علاوه بر این، احتمالات جدیدی را برای اعتبارسنجی ضایعات ایجاد میکند. این مقاله به طور خلاصه تحقیقات انجام شده در این موضوع را در طول دهه گذشته نشان میدهد.

ریزپوشانی، خشک کردن پاششی، مواد دیواره، محصولات جانبی، ترکیبات فنلی.