بهینه سازی الگوی کشت براساس مفهوم آب مجازی به کمک برنامه ریزی خطی(منطقه مورد مطالعه:دشت عمرانی گناباد، استان خراسان رضوی)

در راستای مدیریت منابع آب بعنوان مهمترین محدودکننده بخش کشاورزی اقدامات متعددی انجام شدهاست که یکی از آنها توجه به میزان آب مجازی و سوددهی اقتصادی محصولات کشاورزی مییاشد. بر این اساس هدف از تحقیق حاضر، تعیین الگوی کشت بهینه براساس مفهوم آب مجازی و سوددهی اقتصادی به کمک برنامهریزی خطی در دشت عمرانی گناباد میباشد. مطالعه حاضر بر روی شش محصول عمده این دشت شامل گندم، جو، ارزن، یونجه، پنبه و پسته انجام شد و از بهینهسازی این نتایج حاصل شد که سطح کشت پسته به دلیل سود بسیار بالای آن افزایش پیدا کند و سطح کشت گندم و جو به دلیل پایین بودن سود ناخالص آن کاهش یابد. همچنین توصیه میشود در صورت امکان سطح کشت مربوط به پنبه و جو به طور کامل حذف شود و محصولی نظیر ارزن نیز به دلیل مصرف بالای آب به طور کل کشت نشود و از کشت یونجه نیز به دلیل درآمد پایین آن صرف نظر به عمل آید.

Keywords:

الگوی کشت , آب مجازی , بهینه سازی , برنامه ریزی خطی , دشت عمرانی گناباد