مطهره حقیقت جو - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی میکروبی، گروه بیوتکنولوژی ، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا (س) ،تهران، ایران
پریچهر حناچی - دانشیار بیوتکنولوژی، گروه بیوتکنولوژی،دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا (س) ، تهران ، ایران

ماندگاری بالای فلزات سنگین در محیط های زیستی موجب کاهش حاصلخیزی خاک و به خطر انداختن سلامتی انسان می شود. روش های سنتی برای رفع این آلاینده ها، موجب آلودگی های ثانویه می شوند. بنابراین این مقاله دو روش جایگزین را معرفی می کند. استفاده از میکروارگانیسم های تولید کننده ی نانوذرات مانند Desulfovibrio desulfuricans ،Pyrobaculum islandicum ، Anabaena cylindrical و گونه های Shewanell که برای رفع آلودگی های پالادیوم، اورانیوم ،کروم، منگنز ،کبالت و نقره به کار میروند به عنوان روش اول واستفاده از سلول سوختی-میکروبی برای رفع فلزات سنگین از خاک به عنوان روش دوم معرفی شده است.

آلودگی خاک ،سلول میکروبی ،زیست پالایی، فلزات سنگین ، میکروارگانیسم های تولید کننده ی نانوذرات