عباس درب هنزی - استاد یار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان
مازیار معصومی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مدیریت ساخت موسسه آموزش عالی علامه جعفری رفسنجان
محمدرضا دیانتی - کارشناس آزمایشگاه، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان

در حال حاضر افزایش دوام بتن مورد توجه محققین در سراسر جهان است. دو عامل جمع شدگی و جذباب می توانند بر دوام بتن تاثیرگذار باشند. عدم کنترل پدیده جمع شدگی باعث ایجاد ترک در بتن و در نهایت راهرا برای نفوذ حملات شیمیایی به بتن هموار می نماید. از طرفی کاهش جذب اب توسط نمونه بتنی به معنیکاهش خلل و فرج نمونه بوده و در نتیجه منجر به افزابش دوام بتن خواهد شد. در این پژوهش به بررسی اثراتالیاف های پلی پروپیلن و فولادی به صورت جداگانه و هیبریدی در کنترل ترک های ناشی از جمع شدگی بتندر مدت ۴۲ روز پرداخته شده است که نتایج آزمایش نشان دهنده کمترین انقباض در نمونه هیبریدی است. امانتایج جذب آب موئینه از نمونه های ساخته شده با الیاف، نشان دهنده افزایش جذب آب توسط نمونه هایمسلح شده با الیاف می باشد.

جمع شدگی، جذب آب، الیاف پلی پروپیلن، الیاف فولادی، هیبریدی