بهبود عملکرد و اثر مهارکتنری در پاسخ و پایداری یک عرشه شناور دریایی بزرگ نسبت به سکوی نیمه مستغرق

پایداری سکو به خصوص برای کاربردهای نظامی که لازم است یک عرشه بزرگ در وسط دریا داشته باشیم، مهمترینویژگی آن است. با توجه به اینکه طیف امواج و محدوده انرژی طیف متفاوت است و بهترین عملکرد سکو باید با اینوضعیت مشخص شود و پارامترهای طراحی باید متناسب با شرایط محیطی منطقه باشند. بهبود عملکرد سکوی شناور باتوجه به طیف امواج مشخص و افزایش پایداری سکو نسبت به سکوی نیمه مستغرق از اهداف ای تحقیق است. از آنجایکهاستفاده از بویه در سکوها برای اعماق زیاد دریا میتواند موجب کاهش وزن و شعاع مهارگردد پاسخ دینامیکی سکویشناور مبتنی بر بویه ها تحت تاثیر نیروهای باد و امواج در حوزه فرکانس و حوزه زمان به مورد بررسی قرار گرفته است.نتایج حاکی از این است که با انتقال بخشی از بویانسی سکو به بویه ها می توان گشتاور پیچ و نیروی هیو و سرج که امواجبه سکو وارد می کنند را کاهش میابد. طرح جدید سکوی شناور با توجه به اینکه بخش بزرگی از حجم ستون ها حذف و بهبویه ها منتقل شده می تواند عملکرد بهتری نسبت به سکوی نیمه مستغرق داشته باشد. همچنین پایداری سکوی شناورجدید در بخش غالبی از محدوده طیف امواج بهتر از سکوی نیمه مستغرق است. همچنین بهبود عملکرد پاسخ سکو درصورت افزایش کشیدگی کابل های مهار و در عوض افزایش تنشهای وارده بر کابل می باشد. با افزایش اندازه بویه می تواندباعث افزایش حرکات سکوی شناور شده و در عوض باعث کاهش تنش های وارده بر کابل شود.

Keywords:

المان مرزی , طیف امواج , مهار کاتناری , گشتاور پیچ , هیو , طیف پاسخ غیر خطی