بررسی اثر روغن نارگیل به عنوان PCM در خواص بتن

امروزه مصرف جهانی انرژی با توجه به افزایش جمعیت و رشد اقتصاد، میزان تقاضا برای انرژی رابالابرده است. بخش ساخت وساز بزرگترین مصرف کننده ی انرژی با سهم 35% در جهان امروز است وانرژی حرارتی نیز یکی از انرژیهای پر تقاضا در جهان امروزی است. در میان روش های بکار رفته دربهسازی مصالح ساختمانی، استفاده از مواد تغییر فاز دهنده یک روش موثر در افزایش ذخیره سازی انرژیحرارتی ساختمان ها است. مواد تغییر فاز دهنده که مواد ذخیره کننده ی حرارت پنهان نامیده می شوند،موادی هستند که برای کنترل درجه حرارت سیستم های حرارتی به کار می روند. بتن نیز برای ترکیب موادتغییر فاز دهنده مناسب تلقی می شود؛ زیرا آنها بیشترین مصرف مصالح ساختمانی را دارند، می توانند بهاشکال و اندازه های مختلفی شکل بگیرند، تولید و کنترل کیفیت آنها به راحتی قابل دستیابی است و انجامآزمایش های مختلف روی آنها با سهولت امکان پذیر است. در این پژوهش ابتدا اقدام به ساخت سامانه یآزمایشگاهی جهت اشباع سازی سنگدانه های متخلخل دیاتومیت از روغن نارگیل در شرایط خلا شد. درادامه درصدهای متفاوتی از دیاتومیت اشباع شده از روغن نارگیل در طرح اختلاطی طبق استاندارد ACI211-09 جایگزین درشت دانه شد. سپس آزمون های اسلامپ، مقاومت فشاری بهمنظور بررسی کارآییبتن، آزمون مشخصه یابی DSC بر روی روغن نارگیل و آزمون ارزیابی عملکرد حرارتی بر روی بتن ساخته شده، انجام گرفت. نتایج آزمون DSC نشان داد روغن نارگیل دارای دمای تغییر فاز 25/2 درجه ی سانتی گراد و گرمای نهان 98/66 ژول بر گرم است. مقاومت فشاری نمونه ها در بازه ی مقاومت فشاری سازه ای بود. آزمون عملکرد حرارتی نیز قابلیت اطمینان حرارتی بتن های ساخته شده را نشان داد.

Keywords:

مواد تغییر فاز دهنده , روغن نارگیل , دیاتومیت , ماکروکپسول PCM