جابر مشهدی زاده - گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
علی چراغی - استادیار گروه مهندسی عمران، ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج ، یاسوج، ایران

یکی از پدیده هایی که در خلال زلزله های شدید قابل رویت است برخورد بین ساختمان های مجاور هم در نتیجهارتعاش ناهمگون ساختمان ها می باشد. نیرویی که از برخورد بین ساختمان ها بوجود می آید نیروی تنه-ای(Pounding) در طراحی در نظر گرفته نمی شود و در نتیجه منجر به شکل گیری تغییرشکل های پلاستیک وگسیختگی های موضعی و کلی می گردد. از مهمترین راهکارهای ارائه شده در زمینه حذف نیروی تنه ای می توان بهتعبیه درز انقطاع کافی بین دو ساختمان مجاور هم، اشاره کرد. از دیگر روش های کاهش این نیرو، استفاده از وسایل اتلافانرژی مانند میراگرها می باشد. در این تحقیق از میراگر ویسکوز مایع برای جلوگیری از ضربه ی ساختمان های بتنی قابخمشی مجاور به هم استفاده شده است. میراگرها در همه طبقات و در بین دو سازه ی مجاور قرار داده شده اند. مدل هاشامل قاب های 3، 6، 9، 12 و 15 طبقه می باشند. از تحلیل تاریخچه زمانی برای بررسی اثر نیروهای جانبی بر سازه استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که تعبیه ی درز انقطاع در بین دو سازه ی مجاور باعث کاهش تغییرمکان جانبیو شتاب طبقات مختلف سازه خواهد شد. همچنین میراگر کمک شایانی به کاهش تغییرمکان ها و شتاب طبقات نسبت بهحالت استفاده از درز انقطاع می کند. در ساختمان هایی که در بین آنها از درز انقطاع و میراگر استفاده شده باشد، مقدارخرابی بسیار کمتر نسبت به حالت بدون درز انقطاع خواهد داشت.

میراگر ویسکوز مایع، تحلیل غیرخطی دینامیکی، درز انقطاع