تاثیر طراحی فضاهای تفریحی بر خلاقیت کودکان به منظور استفاده از اوقات فراغت

نیروی انسانی ارزشمندترین سرمایه هر جامعه است. پیشرفت و توسعه هر جامعه ای در گرو بالا بودن سطح علمی وشایستگی نیروی انسانی آن می باشد. آغاز پرورش بسیاری از توانایی های انسان در دوران کودکی است؛ آغاز پرورش قدرتتخیل و خلاقیت نیز در دوره کودکی شکل می گیرد. شناخت دنیای پرتحرک و شاد کودک، گذشته از لذتی که می تواندداشته باشد، از جمله مسائلی است که پی ریزی جامعه ای انسانی نیاز فراوان بدان دارد. کودک محصول محیط خود است ونشانی از سنت، تربیت، آداب و رسوم محیط خود را در تمام شخصیت های بعدی خود منعکس می کند. باید کودک راشناخت و با دنیای فکری او آشنا بود. استعدادها و قابلیت های او را در سنین مختلف درک کرد تا بتوان آنها را بهتر پرورشداد و شکوفا ساخت. کودک به واسطه روحیات حساس و کنجکاوانه خویش نیازمند قرارگیری در مکانی است که ابتدا آنجارا دوست بدارد، درواقع از بودن در آن فضا لذت ببرد و احساس شادمانی کند و در ضمن بتواند به خواسته هایش جامهعمل بپوشاند، با توجه به این مسئله لازم است به طراحی فضایی غیر از فضاهای موجود بیاندیشیم که علاوه برتفریح ومحیط بازی کودکان در خارج ازخانه به پرورش خلاقیت آن ها توجه داشته باشد. روش تحقیق پژوهش حاضر از نوعتوصیفی، تحلیلی در بستری از مطالعات کتابخانه ای است. هدف این مقاله نیز براساس این فرضیه که می توان به وسیلهاصول وراهکارهای طراحی، محیطی مطلوب و مناسب برای کودکان ساخت این است که نیازهای جسمی و روحی واجتماعی کودکان را به همراه شاخص های خلاقیت در کودک شناخته و بر مبنای آن راهکارهایی را ارائه دهد که در ایجادفضایی برای اوقات فراغت کودک موثرباشد.

Keywords:

رشد , خلاقیت , کودک , اوقات فراغت , معماری