مینو پناهی بروجنی - دانشجوی دکتری رشته مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)
محمدصادق بیرژندی - استادیار رشته مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)

به علت نقص آیین نامه ها رایج از نظر پیش بینی عملکرد سازه ها در برابر زلزله، در چند سال اخیر روش طراحی براساس عملکرد مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است که بر اساس این روش می توان ساختمان های موجود را ارزیابی لرزهای نمود و سطوح خطر آسیب پذیری را تعیین و بسته به تراز عملکرد می توان آن را بهسازی و تقویت نمود. تامین سطحعملکرد ساختمان های مهم در برابر زلزله و ادامه بهره برداری از آنها پس از زمین لرزه ضروری به نظر می رسد. در این مقاله،نتایج مطالعات ارزیابی لرزه ای یک ساختمان در شهر اصفهان ارائه شده است. ساختمان مورد نظر پنج طبقه بوده و با دوسیستم قاب خمشی ساده و قاب خمشی-دیوار برشی بتنی مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این پژوهش ابتدا به بررسیشرایط مجاز بودن هر یک از روش های تحلیل پرداخته شده و برای ارزیابی ظرفیت لرزه ای این ساختمان براساس معیارهاینشریه 360 بهسازی لرزه ای از تحلیل استاتیکی غیر خطی پوش آور استفاده شده است.

تحلیل غیرخطی پوش آور، ارزیابی لرزه ای، تغییر مکان هدف، DCR