پویان پبدنی - گروه کامپیوتر ، دانشکده مهندسی کامپیوتر، واحد اصفهان، جهاد دانشگاهی ، اصفهان ، ایران
بهرنگ برکتین - دانشکده مهندسی کامپیوتر، واحد نجف آباد ، دانشگاه آزاد اسلامی ، نجف آباد ، ایران

در طی دهه گذ شته، پروتکل های مسیریابی زیادی برای شبکه های ادهاک خودرویی (VANET) با درنظر گرفتن مشخصاتخاص آنها ارائه شده اند. نشان داده شده است پروتکل هایی که بر اساس موقعیت خودروها هستند و با نام پروتکل های مسیریابیجغرافیایی (GR) یا پروتکل های مسیریابی مبتنی بر موقعیت (PBR) شناخته می شوند، به علت قوی بودن آنها در رسیدگی به تغییرات پویای محیط و تحرک بالای خودروها، مناسبب ترین پروتکل برای شبکه های VANET می باشند. به جای استفاده از آدرس های IP، مانند آنچه در پروتکلهای شبکه های ادهاک متحرک (MANET) صورت می گیرد، پروتکل های مسیریابی مبتنی بر موقعیت در حین انتخاب بهترین مسیر برای هدایت داده ها، بر اساس موقعیت جغرافیایی خودروها عمل می کنند. علاوه بر این، آنها اطلاعات وضعیت پیوند را تبادل نمی کنند و همانند پروتکل های مسیریابی در MANETمسیرهای برقرار شده را حفظ نمی کنند. این امر باعث می شود تا پروتکل ها در برابر تغییرات مکرر توپولوژی و تحرک بالای خودروها قوی تر باشند. ما در این مقاله به بررسی پروتکل های مسیریابی بر اساس موقعیت جغرافیایی خودروها می پردازیم. ما با بررسی انگیزه های طراحی چنینپروتکل هایی به بحث در مورد مزایا و معایب آنها پرداخته و مسیرهای ممکن را برای تحقیقات آینده در رابطه با استفاده از اینکلاس از پروتکل ها را تعریف می کنیم.

شبکه های ادهاک خودرویی (VANET)، مسبیریابی جغرافیایی (مبتنی بر مکان)، پروتکل ها، ارتباطات V2V و IEEE 802.11p، V2I