سهیلا صیامی - کارشناس ارشد روانشناسی
حسین لطفی - کارشناس ارشد روانشناسی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر کنترل تکانه و اهمالکاری نوجوانان کانون اصلاح و تربیت بود. بهاین منظور ابتدا از جامعه ی آماری، 34 نفر، نوجوانان پسر کانون اصلاح و تربیت شهرستان گرگان، تعداد 30 نفر به شکل نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. پس از اجرای پیش آزمون، آزمودنی ها با روش تصادفی ساده به دو گروه آزمایش و کنترل گماشتهشدند.گروه آزمایش به مدت 8 جلسه آموزش هوش هیجانی با پروتکل برادبری و گریوز دریافت کرد. پس از پایان آموزش، از هر دوگروه آزمایش و کنترل در شرایط برابر پس آزمون گرفته شد. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه ی هوش هیجانی شات 1995،پرسشنامه اهمالکاری تاکمن 1995 و پرسشنامه ی کنترل تکانه ی بارت 1995 بود. پس از پایان مداخله و اجرای پس آزمون، نتایجبا استفاده از آزمون های آماری ANCOVA و MANOVA مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج تحلیل آماری نشان داد که آموزش هوش هیجانی بر کاهش اهمالکاری و کاهش تکانشگری در هر سه خرده مقیاس تکانشگری شناختی، تکانشگریحرکتی و بی برنامگی موثر بوده است.

هوش هیجانی، اهمالکاری، کنترل تکانه، نوجوانان کانون اصلاح و تربیت