بررسی ارتباط سلامت روان با فرسودگی شغلی و تاب آوری در پرستاران بیمارستان ولیعصر بروجن در سال 1397

حوزه بهداشت و درمان با ارتباط صریح و مستقیمی که با سلامت انسان ها دارد، امروزه از مهم ترین حوزه های توسعهپایدار در بین سازمان ها به شمارمی آید، از جمله کارکنان این حوزه بیشترین منابع انسانی بیمارستان یعنی کادر پرستاریهستند. هدف از پژوهش بررسی رابطه بین سلامت روان با فرسودگی شغلی و تاب آوری در پرستاران بیمارستان ولیعصر بروجندر سال 1397 بود .این پژوهش ازنوع توصیفی تحلیلی و با هدف بررسی رابطه ی بین فرسودگی شغلی و تاب آوری با سلامتروان در پرستاران ولیعصر بروجن درسال 1397 میباشد .جامعه آماری این پژوهش همه پرستاران بیمارستان ولیعصر بروجن دربهار 1397 به تعداد 200 نفر که این تعداد از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب میشوند. معیار ورود پاسخدهندگان به این پژوهش پرستارانی که حداقل یک سال سابقه کار در بیمارستان را داشتند. ابزار اندازه گیری مورد استفاده درپژوهش شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه سلامت روان (گلدبرگ (1972)، قسمت سوم پرسشنامه فرسودگی شغلیمسلش (1993)، قسمت چهارم پرسشنامه تاب آوری کارکنان کونوردیویدسون (2003) بود. نتایج نشان داد مقدار r دررابطه با سلامت روان و فرسودگی شغلی ./ 244 و مقدار p برابر با ./01 می باشد بنابراین بین سلامت روان و فرسودگی شغلی رابطهمعناداری وجود دارد و مقدار r دررابطه با سلامت روان و تاب آوری -./ 200 و مقدار p برابر ./04 می باشد که فرضیه ی موردنظر در سطح 95 درصد تایید می شود بنابراین بین سلامت روان و تاب آوری رابطه معنادار و منفی وجود دارد و همچنین مقدارrدررابطه با فرسودگی شغلی و تاب آوری -./043 و مقدار p برابر 67 /. می باشد، بنابراین بین فرسودگی شغلی و تاب آوری رابطه معناداریوجود ندارد. نتایج این تحقیق برای بیمارستانها و مراکز درمانی در بهبود عملکرد پرستاران در راستای اهداف سازمانو ارتقای اثربخش آنان و کمک به مدیران در بهبود محیط کار کاربرد دارد.

Keywords:

سلامت روان , فرسودگی شغلی , تاب آوری , پرستاران