اثربخشی گل درمانی بر رفتار حرکتی کودکان اوتیسم پیش دبستانی شهر شیراز

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گل درمانی بر رفتار حرکتی کودکان اوتیسم پیش دبستانی به تعداد 98 نفر در سال 1397 انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کودکان 5 تا 7 سال مبتلا به اختلال طیف اوتیسم شهر شیراز در نیمه اول سال 1397 تشکیل بودند. حجم نمونه شامل 30 کودک بود که به روش نمونه گیری غیرتصادفی از نوع دردسترس، انتخاب شد. سپس به طور تصادفی به دو گروه ( 15 نفر کنترل و 15 نفر آزمایش) تقسیم شدند. ابزارهای پژوهش شامل آزمون رفتارحرکتی و جلسات گل درمانی بود. ابتدا پیش آزمون از هر دو گروه گرفته شد. سپس گروه آزمایش تحت درمان گل درمانی قرار گرفتند ولی به گروه کنترل هیچ درمانی داده نشد. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان با استفاده از تحلیل کواریانس انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که گل درمانی بر رفتار حرکتی کودکان اوتیسم پیشدبستانی اثیر معناداری دارد.

Keywords:

گل درمانی , رفتار حرکتی , اوتیسم