پریسا کشاورز - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش بهداشت، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
رحیم طهماسبی - مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
رحیم طهماسبی - دانشیار گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
آزیتا نوروزی - دانشیار گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران

مقدمه: با توجه به اهمیت پیشگیری از حوادث بویژه در کودکان، مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل پیشگویی کننده حوادث خانگی در کودکان زیر 5 سال براساس نظریه انگیزش – محافظت در شهر بوشهر اجرا گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 700 مادر دارای کودک 6 ماه تا 5 سال که به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شده بودند بررسی شدند. جهت جمع آوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر ویژگی های جمعیت شناختی، سوالات مربوط به سازه های انگیزش محافظت و سوالات مربوط به رفتارهای پیشگیری کننده از بروز حوادث خانگی استفاده شد. پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات توسط نرم افزار SPSS ویرایش 22 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: پیشگویی کننده های رفتار پیشگیری از حوادث خانگی در کودکان زیر 5 سال، سازه خودکارآمدی (P<0/001 و B=0/259) و هزینه درک شده (P<0/001 و B=0/159) بود که بیشترین تبیین کنندگی را سازه خودکارآمدی در افزایش انجام رفتار پیشگیری کننده داشت. براساس مدل رگرسیون خطی، این دو سازه به همراه سابقه قبلی حادثه در مجموع 15% (R2=0/150) از تغییرات رفتار را پیشگویی می کردند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه نظریه انگیزش-محافظت پیشگویی کننده ضعیفی برای رفتار پیشگیری از حوادث خانگی است و در برنامه های آموزشی با تاکید بر ارتقاء خودکارآمدی و نیز ارائه کمک هایی جهت کاهش موانع و دشواری های ایجاد ایمنی در منزل میتوان گامی جهت کاهش حوادث خانگی در کودکان زیر 5 سال برداشت.

حوادث، نظریه انگیزش-محافظت، کودک زیر 5 سال، پیشگیری