حیدر محمدی - دانشجوی دکتری مدیریت برنامه ریزی فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان (اصفهان)

هدف مقاله حاضر بررسی و نقد نظریه بومشناسی سازمانهاست. در تئوری بوم شناسی جمعیت سازمانی از منظر محیط به سازمان نگاه می کند .این نظریه برخی از مفاهیم اصلی و به ویژه، منطق بنیادی خود را از علوم طبیعی می گیرد ، فرض براین است که محیط یک سازمان دارای قدرتی است که می تواند سازمانی را که به بهترین شکل ممکن نیاز محیط را برآورده می نماید انتخاب می گردد. بوم شناسی جمعیت کمتر بر سازمانهای خاص متمرکز می شوند وبیشتر به گروه وسیعی از سازمانهای مرتبط باهم که یک جمعیت را تشکیل می دهند توجه دارند.تئوریهای اولیه سازمان ، محیط سازمانی را بعنوان موجودیتی که خارج از مرزهای سازمان قرار دارد تعریف می کردند ، ولی اندیشمندان امروزی محیط را نوعی ساختار اجتماعی تصور میکنند . یعنی محیط یک تصویر ذهنی است که بر اساس باورهایمان شکل گرفته و از طریق انتظاراتی که بر مبنای این باورها بروز میکنند ، قوام می یابد.فایده بومشناسی سازمانها این است که محققان را از جهت گیری افراطی و یا خوشبینانه در مورد شیوه کار سازمانها برحذر می دارد. اما، نکته قابل توجه در این نظریه آن است که به موضوع هدفمندبودن سازمان وکارکنان ، نقش روابط قدرت فردی و گروهی در نتایج سازمانی، و توجه به اهمیت فعالیتهای هماهنگ برای کاهش عدم اطمینان محیطی بی توجه بوده است

محیط سازمان، بومشناسی سازمان، شکل گیری سازمانی، رقابت و بقای سازمان، انطباق سازمان