تبیین جایگاه سلامت و امنیت غذایی در دستیابی به پایداری

غذا از جمله نیازهای بنیادی جامعه بشری است و تامین آن در مقوله امنیت غذایی نهفته است. بنا به تعریف نشست جهانیغذا در سال 1991 ، امنیت غذایی هنگامی وجود دارد که همه مردم در تمام زمانها به غذای کافی، سالم و مغذی دسترسیفیزیکی و اقتصادی داشته باشند و غذای در دسترس، نیازهای رژیم تغذیه ای سازگار با ترجیحات آنان را برای یک زندگیفعال و سالم فراهم سازد. با افزایش مداوم جمعیت دنیا، نیاز به مواد غذایی روز به روز با سرعتی شگرف افزایش می یابد؛ اماهمچنان که در دهه دوم هزاره سوم پیش می رویم، جهان وارد عصری نوین می شود که در آن افزایش تولید مواد غذایی به-صورت مستمر مشکل تر می شود. از سویی سلامت را محور توسعه اقتصادی اجتماعی تلقی می کنند. اگر هدف تمامسیاست های- اجتماعی اقتصادی، رفاه جامعه باشد، کلید ورود به رفاه جامعه، ابتدا امید به زندگی- مناسب و سالم و سلامتیجامعه و افراد آن است که هیچ یک از اینها بدون داشتن سلامت امکان پذیر نیست. توسعه بدون وجود انسان سالم قابلدرک نیست. سلامت اجتماعی نیز به عنوان یکی از ابعاد سلامت همگانی و عمومی در جامعه همپای سایر ابعاد روانی،معنوی، پزشکی و .. نقش بارزی در توسعه پایدار جامعه در راستای پیشگیری از آسیب های اجتماعی و بسترسازی مشارکتآنان در تمام عرصه های جامعه را به همراه خواهد داشت. مطالعات مختلفی در زمینه امنیت غذایی در دنیا صورت گرفتهاست و با شدت گرفتن ناامنی غذایی بر تعداد آنها افزوده می شود. نکته مهم در این مطالعات تاکید بر مفهوم و مولفه هایامنیت غذایی است. از این رو در پژوهش حاضر به بررسی مفهوم، ابعاد و سطوح امنیت غذایی، مولفه های سنجش امنیتغذایی و ارتباط آن با سلامت پرداخته شده است.

Keywords:

امنیت غذایی , سلامت , پایداری