فرزاد بهمنش نیا - دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه بین الملل امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

معماری مدرن، شاخص ترین جریان معماری در نیمه اول قرن بیستم بود، معماران مهم آن دوره یا به طور کلی از اینسبک معماری پیروی کردند و یا حداقل از آن تاثیر پذیرفتند، در این میان فرانک لوید رایت از معماران شاخص این سبکدر عرصه جهانی در این دوران بود، درایران نیز کامران دیبا از نسل معماران تاثیر گذار قرن بیستم در معماری ایران بود، هردو معمار گرچه در بستر مدرنیته معماری را فرا گرفته بودند اما به واسطه باور های فلسفی خود وجوه تمایز مشخصی باجریان غالب این سبک داشتند. این مقاله با توجه به شباهت های مفهومی میان آثار این دو معمار به دنبال بررسی تطبیقوجوه اشتراک آثار این دو معمار تاثیر گذار است. در این تحقیق پس از معرفی آثار شاخص این دو معمار، تلاش شده تا ویژگیهای مفهومی مشترک در فرآیند طراحی آثار این دو معمار را معرفی شود و در ادامه با بررسی موردی این ویژگی ها کهعبارتند از رویکرد مینیمالیسم در طراحی، توجه به سیرکلاسون حرکتی، بهره گیری خاص از نور خورشید، نماد گرایی،نمایش بروتال مصالح در معماری (بروتالیسم) به مقایسه تطبیقی آثار شاخص این دو معمار پرداخته شده است.

معماری مدرن، فرانک لوید رایت، کامران دیبا، مینیمالیسم، سیرکلاسیون، نور، نماد گرایی، بروتالیسم