فاطمه رجایی - استاد دانشگاه حکیم سبزواری
شقایق کلانتری - دانشجوی ارشد دانشگاه حکیم سبزواری

عقد بیمه به دلیل ماهیتی قمارگونه و دخل وتصرف عنصر ربا درآن ازنظر برخی از فقیهان مردود شناخته شده ودرعوض تکافل دراین عرصه به جایگزینی از آن معرفی گشته است . لذا حقوقدانان وفقیهان درپی آن آمدند که ماهیتی به آن ببخشند وشاید با تشخیص این ماهیت اصول حاکم برآن نیز مشخص گردد از میان الگوهای ارائه شده ظاهرا الگوی عقد ودیعه تطابق بیشتری نسبت به سایرین با تکافل دارد.درتکافل اصل برآن است که درصورت عدم وقوع زیان وجوه پرداختی وسود حاصل از سرمایه گذاری میان شرکت ومشارکت کننده تقسیم شود وشاید درهمین نقطه است که ناکارآمدی باقی الگوها نمایان می شود .اما پس از قبول این الگو باید دید درج شرط ضمان درتکافل مبتنی برعقد ودیعه چگونه است باوجود اختلافاتی که راجع به درج شرط ضمان درعقود امانی وبه طریق اولی درتکافل مبتنی برعقد ودیعه این اختلاف نظرها نیز وجود دارد اما به هرحال با تحقیق وبررسی منابع وجمع بندی های حاصله به این نتیجه رسیدیم که درج شرط ضمان درتکافل مبتنی برعقد ودیعه خلاف اقتضای عقد نیست ودرج آن بلااشکال است .

بیمه ،بیمه اسلامی ،تکافل، الگو،عقد ودیعه، شرط ضمان