مطالعه ی آزمایشگاهی محدودهی پایداری پرش های هیدرولیکی دایروی در حضور موانع پایین دست مختلف

یکی از پارامترهای مهم و موثر بر محدوده ی پایداری پرش دایروی، هندسه ی مانع پایین دست جریان است که تاکنون در تحقیقات دانشمندان مورد توجه قرار نگرفته است. از جمله دیگر پارامترهای موثر، عدد رینولدز، قطر جت سیال و ارتفاع مانع پایین دست جریان می باشد. در این تحقیق اثر پارامترهای فوق بر پایداری پرش دایروی مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد. سه هندسه ی دایروی، مربعی و مثلثی برای مانع پایین دست جریان در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که افزایش قطر جت سیال باعث کوچک تر شدن محدوده ی پایداری پرش دایروی می شود. افزایش ارتفاع مانع پایین دست جریان موجب کاهش شعاع پرش و محدوده ی پایداری پرش هیدرولیکی می گردد. محدوده ی پایداری پرش دایروی در حضور مانع پایین دست مربعی شکل کوچک تر از محدوده ی پایداری در حضور مانع پایین دست مثلثی و گسترده تر از محدوده ی پایداری در حضور مانع پایین دست دایروی است. ساختار پرش های دایروی در حضور مانع پایین دست از نوع IIb بوده و با تئوری واتسون مطابقت دارد

Keywords:

پرش هیدرولیکی دایروی , پرش هیدرولیکی پایدار , محدوده ی پایداری , هندسهی مانع پایین دست جریان