بهبود عملکرد شبکه های توزیع شده سیار ad-hoc با استفاده از الگوریتم انحصار متقابل مخصوص شبکه های تک منظوره

تقسیم و تخصیص منابع یکی از اصلی ترین چالش ها در حوزه شبکه های ad-hoc می باشد. انحصار متقابل مساله ایست که بطور ساده بیان می کند هیچ دو گره ای در یک سامانه نمی توانند از یک منبع بصورت اشتراکی استفاده کنند. برای حل مساله انحصار متقابل راهکار های عدیده ای ارائه گردیده است که معروفترین آنها عبارتند از تقسیم برش های زمانی، اشتراک زمانی و همچنین الگوریتم های مبتنی بر نظریه صف مانند الگوریتم FILS که هرکدام از این متدها دارای معایب و مزایائی می باشد. اما تمامی الگوریتم های قبلی با یک محدودیت اصلی مواجه بوده اند که این مهم نحوه انتخاب سرپرست منابع است. در این پژوهش قصد داریم با استفاده از یک ایده نوآورانه الگوریتمی به نام MRME را معرفی نموده و از عملکرد آن در راستای بهینه سازی اشتراک منابع در شبکه های سیار توزیع شده استفاده نمائیم. بررسی این موضوع با استفاده از تمثیل شرایط مساله به یک شبکه حاوی پهپادهای بدون سرنشین و استفاده از شبیه ساز ممکن خواهد بود. در انتها اثبات خواهیم کرد که متدلوژی معرفی شده بدون در نظر گرفتن بار تحمیلی از سوی شبکه توزیع شده عملکرد مطلوبی ارائه خواهد نمود.

Keywords:

انحصار متقابل , شبکه سیار , ad-hoc , تقسیم منابع