به دست آوردن ضرایب تبدیل نمونه های استاندارد مکعبی بتن الیافی به نمونه ی استاندارد استوانه ای بتن الیافی

خرابی و انهدام بتن به شدت به تشکیل ترک ها و ریز ترک ها بستگی دارد. با افزایش بارگذاری، ریز ترک ها به هم متصل شده و ترک ها را تشکیل می دهند. به منظور رفع این مشکل و همچنین ایجاد شرایط همگن، در چند دهه اخیر از یک سری رشته های نازک که در تمام حجم بتن گسترده شده است، استفاده می گردد که به آن ها الیاف گفته می شود. بتن الیافی در حقیقت نوعی کامپوزیت است که با بکارگیری الیاف تقویت کننده داخل مخلوط بتن، مقاومت کششی آن فوق العاده افزایش می یابد. این ترکیب کامپوزیتی، یکپارچگی و پیوستگی مناسبی داشته و امکان استفاده از بتن به عنوان یک ماده شکل پذیر جهت تولید سطوح مقاوم پرانحنا را فراهم می آورد. بتن الیافی از قابلیت جذب انرژی بالایی نیز برخوردار است و تحت اثر بارهای ضربه ای به راحتی از هم پاشیده نمی شود. شاهد تاریخی این فناوری، کاربرد کاهگل در بناهای ساختمان است. در واقع بتن الیافی نوع پیشرفته این تکنولوژی می باشد که الیاف طبیعی و مصنوعی جدید، جانشین کاه و سیمان جانشین گل بکار رفته در کاهگل شده است. الیاف مورد بررسی در این تحقیق، از نوع الیاف پلی الفین و پلی پروپیلن می باشد. در این تحقیق دلیل ضرورت استفاده از الیاف، نحوه ساخت، خواص مکانیکی، کاربردهای بتن الیافی و به دست آوردن ضرایب تبدیل نمونه های استاندارد مکعبی بتن الیافی با ابعاد متغیر به نمونه ی استاندارد استوانه ای بتن الیافی با توجه به نتایج کاربرد ها و پژوهش های انجام شده مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

بتن الیافی , الیاف پلی الفین , الیاف پلی پروپیلن , خواص مکانیکی , ضرایب تبدیل