سمیرا میرورزنده - کارشناس ارشدمشاوره توانبخشی دانشگاه آزاداسلامی واحدتهران مرکزی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت با پرخاشگری و اضطراب دانش آموزان دختر دبیرستانهای منطقه 2شهر تهران بود. روش مطالعه، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دبیرستانهای منطقه 2 شهر تهران سال تحصیلی 1398 بود که تعداد 274 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای از بین دبیرستانهای دخترانه منطقه 2 شهر تهران، دبیرستان شهید مطهری ودبیرستان یاس به تصادف انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت کیداسکرین، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری وپرسشنامه اضطراب بک استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین کیفیت زندگی مرتبط با سلامت با اضطراب رابطه منفی معنی دار وجود دارد و همچنین بین کیفیت زندگی مرتبط با سلامت با پرخاشگری رابطه منفی معنی دار وجود دارد. بین اضطراب با پرخاشگری رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیون نشان داد که کیفیت زندگی مرتبط با سلامت قادر به پیش بینی اضطراب و پرخاشگری بود. نتایج بر اهمیت رابطه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت با اضطراب وپرخاشگری تاکید دارد.

کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، پرخاشگری، اضطراب