بررسی نقش میانجی گری خودکارآمدی در سرزندگی تحصیلی و شیوه های فرزندپروری در دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر تهران

هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه ای خودکارآمدی در رابطه میان شیوه های فرزندپروری و سرزندگی تحصیلی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 1398 است. تعداد 200 نفر از دانش آموزان به صورت تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های شیوه های فرزند پروری بامریند ( 1991)، مقیاس سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (2006) و مقیاس خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) پاسخ دادند. یافته های حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که مدل مورد نظر، برازش مناسبی دارد و خود کار آمدی نقش واسطه ای بین سبکهای فرزندپروری و سرزندگی تحصیلی ایفا می کند و %18 از سرزندگی تحصیلی توسط متغیرهای پژوهش تبیین شد. با توجه به نتایج پژوهش به دست آمده، والدین با سبک فرزندپروری مقتدرانه باافزایش خودکارآمدی در فرزندان خود، بیشترین میزان سرزندگی تحصیلی را برای آنها فراهم می کنند.

Keywords:

سبک های فرزند پروری , سرزندگی تحصیلی , خودکارآمدی