بررسی شاخص SPI در حوضه آبریز هیرمند

خشکسالی یک پدیده طبیعی است و بارندگی اصلی ترین عاملی است که در ایجاد، گسترش و دوام خشکسالی ها سهیم هست، البته پارامترهای اقلیمی دیگری نظیر تبخیر- تعرق نیز می تواند بیانگر رفتار خشکسالی در هر منطقه باشد. خشکسالی با کمبود رطوبت نسبت به شرایط عادی به کندی آغاز و به آرامی پیشرفت می کند. وقوع این پدیده کم شدن منابع آبی را باعث می شود و به دلیل وابستگی زندگی موجودات و اقلیم منطقه به وجود آب، اثرات ناشی از خشکسالی بسیار شدید و گسترده بوده و بخشهای بیشتری را نسبت به دیگر بلایای طبیعی تحت شعاع خود قرار می دهد. در حالی که در تعیین درجه، شدت، زمان وقوع و خاتمه آن بسیار سخت است. کشور پهناور ایران به علت دارا بودن موقعیت خاص و ویژگی های جغرافیایی از آب و هوای مختلفی برخوردار است. میزان بارندگی متوسط سالانه آن را حدود 224 تا 275 میلی متر ذکر نموده اند که حدود یک سوم متوسط بارندگی خشکی ها ( 800 میلی متر) و کمتر از یک سوم بارندگی کره زمین ( 1133 میلیمتر) می باشد. بررسی های انجام شده نشان می دهد که خشکسالی از نظر فراوانی وقوع، شدت، مدت وسعت، تلفات جانبی، خسارات اقتصادی، آثار اجتماعی و آثار شدید دراز مدت نسبت به سایر بلایای طبیعی داشته و مخاطره آمیزتر می باشد. در این تحقیق با در نظر گرفتن میزان بارش در حوضه ی آبریز هیرمند در سه ایستگاه و با به دست آوردن سه مدل شاخص SPI ، خشکسالی در این سه ناحیه از حوضه آبریز هیرمند مورد بررسی قرار گرفته است

Keywords:

خشکسالی , شاخص SPI , هیرمند , حوضه آبریز