پیش بینی تغییرات مکانی خصوصیات EC و pH خاک فضای سبز شهری (مطالعه موردی: منطقه هفت شهرداری شیراز )

زمینه وهدف: این پژوهش با هدف بررسی ساختار فضایی خصوصیات PH,EC خاک فضای سبز و تهیه نقشه های پهنه بندی آنها با استفاده از تکنیک های زمین آمار در جهت بهینه سازی مدیریت فضای سبز شهری صورت گرفت. مواد و روش ها: محدوده فضای سبز منطقه هفت شهرداری شیراز دراین مطالعه بعنوان مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این تحقیق پس از مشخص کردن منطقه موردمطالعه ابتدا به روش شبکه های ای به ابعاد ۲۰۰۰×۲۰۰۰ تقسیم و از هر شبکه بسته به تراکم و نوع فضای سبز (معابر، بوستان) نمونه برداری خاک انجام گرفت. تعداد ۳۰ نمونه از عمق ۰ تا ۳۰ سانتیمتری خاک در محدوده های فضای سبز منطقه جمع آوری شد. تراکم و پراکنش محدوده های فضای سبز درانتخاب مکان برای انجام نمونه برداری مدنظر گرفته شد. نمونه ها بعد از جمع آوری برای آنالیز خاک به آزمایشگاه انتقال یافت و میزان خصوصیات PH,EC اندازه گیری و ثبت گردید. نتایج: قابلیت هدایت الکتریکی منطقه مورد مطالعه در ۹۱ درصد محدوده های فضای سبز کمتر از ۴ دسی زیمنس بر متر بوده که به لحاظ شوری فاقد محدودیت می باشد و برای کاشت اغلب گیاهان مشکلی ایجاد نمی کند.از نظر اسیدیته ۲۷ درصد سطح فضای سبز که معادل ۷۵/۷۳ هکتار از اراضی است فاقد محدودیت اسیدیته و ۷۳ درصد از سطح فضای سبز منطقه یعنی حدود ۲۰۱ هکتار اراضی دارای محدودیت کم اسیدیته ۷/۸-۸/۲ می باشند. نتیجه گیری: استفاده از تکنیک زمین آمار و تلفیق آن با سیستم اطلاعات جغرافیایی می تواند کمک بزرگی در پهنه بندی تغییرات خصوصیات خاک در عرصه های فضای سبز شهری نماید.

Keywords:

تغییرات مکانی , تکنیک زمین آمار , نقشه خصوصیات خاک , منطقه هفت شهرداری شیراز , فضای سبز شهری