ارزیابی فرآیند مدیریت پسماندهای ساختمانی در کلانشهرها مطالعه موردی: کلانشهر تهران

مدیریت پسماند ساختمانی عبارت از کلیه فعالیت های مرتبط با تولید، تفکیک و جداسازی در محل، ذخیره سازی در محل، جابجائی و حمل به محل های پردازش، بازیافت یا دفع پسماندهای ساختمانی می باشد. مدیریت پسماندهای ساختمانی از نظر اقتصادی و محیط زیستی بسیار حائز اهمیت می باشد. چرا که طبق منابع مختلف تا 95 درصد از پسماندهای ساختمانی قابل بازیافت می باشد، ازین رو استفاده از پسماندهای ساختمانی قابل بازیافت سبب کاهش استفاده از منابع اولیه و طبیعی می گردد و از نظر اقتصادی برای سازندگان در بخش های مختلف به صرفه می باشد. در تهران روزانه حدود 9 هزار تن پسماند خانگی صنعتی و بیمارستانی و نیز 40 هزار تن پسماندهای ساختمانی تولید می شود که این میزان در طول سال به 3/3 میلیون تن زباله های خانگی، صنعتی و بیمارستان و 15 میلیون تن نخاله های ساختمانی میرسد. روش مورد استفاده در این تحقیق شامل مطالعات اسنادی وکتابخانه ای، پژوهش ها و مشاهدات میدانی و به لحاظ نوع پژوهش، کاربردی می باشد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که جهت مدیریت پسماندهای ساختمانی در شهر تهران مراحل کاهش، تفکیک و جداسازی از مبدا، استفاده مجدد و بازیافت انجام می شود. اما در هریک از مراحل فوق درصد کمی از پسماندهای ساختمانی بازیافت می گردد و ضروری است که بازده مراحل 4 گانه مدیریت پسماندهای ساختمانی در شهر تهران افزایش یابد.

Keywords:

پسماندهای ساختمانی , کاهش , تفکیک و جداسازی از مبدا , استفاده مجدد , بازیافت