محمدعلی مختاری - کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست، دانشگاه تهران

شتاب گسترش انرژی های تجدید پذیر همراه با برق رسانی گسترده و راندمان افزایشی انرژی، می تواند تا حدود 90 % از کاهش انتشار کربن دیوکسید ناشی از تولید انرژی توافق شده در معاهده اقلیمی پاریس را شامل شود. رسیدن به این اهداف نیازمند شتاب روزافزون در بخش ها و فناوری های مختلف می باشد. اهداف مورد نیاز فقط زمانی حاصل می گردند که ظرف سه دهه آینده، ظرفیت نصب انرژی بادی افزایشی حدودا 10 برابری داشته باشد . بالابردن سرمایه گذاری در انرژی بادی نکته کلیدی در شتاب بخشیدن به رشد نصب انرژی بادی جهانی ظرف دهه های آینده می باشد. سرمایه گذاری افزایش سالانه میانگین جهانی در بخش انرژی بادی در حدود چهار برابر تا سال 2050 ( 311 میلیارد دلار در سال) و در مقایسه با سال 2018 خواهد بود. نوآوری های حاصله و بهبود فناوری به سمت افزایش ظرفیت توربین های باد از طریق افزایش ارتفاع برج و قطر روتور برای بازدهی بیشتر در یک منطقه خاص، افزایش ظرفیت در حدود 70 درصد برای بخش سرزمینی و در حدود 40 درصد برای بخش فراساحلی پیش بینی می شود. همچنین ترکیب فناوری های توربین های بادی، گسترش بیشتر در ارتفاع برج و پره های های بلندتر به همراه افزایش سطح جاروب شده منجر به افزایش ضریب ظرفیت برای منابع بادی خواهد گشت. این افزایش برای نیروگاه های سرزمینی در حدود 45 درصد و برای مزارع بادی فراساحلی در حدود 35 درصد می باشد. توسعه فناوری در فونداسیون توربین های بادی یک عامل کلیدی در گسترش شتابدار مزارع فراساحلی است که اجازه می دهد به منابع بهتر بادی دسترسی داشت. در مجموع رسیدن به سهمی در حدود 35 درصد از کل تولید انرژی جهانی تا سال 2050 توسط انرژی بادی پیش بینی شده است.

انرژی های تجدیدپذیر، انرژی بادی، نیروگاه بادی، مزارع بادی فراساحلی شناور، بازارهای انرژی بادی