سنجش کیفیت تدریس اساتید در رفتارهای یادگیری مشارکت جویانه دانشجویان

هدف این پژوهش تعیین نقش کیفیت تدریس در رفتارهای یادگیری مشارکت جویانه دانشجویان میباشد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. نمونه شامل 230 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد بود که به روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه کیفیت تدریس سراج (2002) و رفتارهای یادگیری مشارکت جویانه چنگ (2010) بود. داده های به دست آمده با روشهای آمار استنباطی (همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه، ANOVA و t مستقل) با نرم افزار spss نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین کیفیت تدریس و مولفه های آن با رفتارهای یادگیری مشارکت جویانه دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<0/05) و همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که رفتارهای یادگیری مشارکت جویانه دانشجویان در کلاس درس از طریق مولفه های کیفیت تدریس قابل پیشبینی میباشد .(p<0/05) نتایج آزمون t مستقل نشان داد که رفتارهای یادگیری مشارکت جویانه بین دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود ندارد .(p> 0/05) همچنین نتایج آزمون ANOVA نیز نشان داد که رفتارهای یادگیری مشارکت جویانه بین دانشکده های فنی- مهندسی، ادبیات و علوم پایه تفاوت معناداری وجود ندارد .(p> 0/05) نتایج حاکی از آن است که طرح درس، اجرای تدریس، ارزشیابی و روابط بین استاد و دانشجو هر یک به طریقی بستری فراهم میکنند که دانشجویان در کلاس درس فعالیت و مشارکت بیشتری داشته باشند، در واقع این عوامل موجب میشوند فراگیران در جریان تدریس درگیر شده، کنش و واکنش در کلاس فزونی یابد که توجه به این مولفه ها به ارتقای کیفیت آموزش عالی و یادگیری نیز کمک شایانی خواهد کرد.

Keywords:

کیفیت تدریس , رفتارهای یادگیری , دانشجویان