اثربخشی بازی درمانی گروهی بر احساس تنهایی و پرخاشگری در کودکان پیش دبستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی گروهی بر احساس تنهایی و پرخاشگری کودکان پیش دبستانی انجام شد. روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان 4-6 ساله مهدکودکهای شهر اصفهان بود که از این میان 100 کودک به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و پرسشنامه های احساس تنهایی و پرخاشگری برای آنها اجرا شد. سپس 30 کودک به صورت تصادفی در 2 گروه 15) نفر آزمایش و 15 نفر کنترل) جای دهی شدند. پرسشنامه ها شامل پرسشنامه ی احساس تنهایی (نادری و حق شناسی، ( 1388 و پرسشنامه ی پرخاشگری (واحدی و همکاران، (1388 بود. برنامه ی بازی درمانی گروه ی در 10 جلسه 60 دقیقه ای هفته ای دو بار برای کودکان گروه آزمایش به اجرا درآمد. پس از اتمام جلسات، پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا گردید. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بازی درمانی گروه ی بر کاهش احساس تنهایی و پرخاشگری در گروه آزمایش معنادار بوده است. نتیجه گیری: کودک در فرایند بازی درمانی، کام نایافتگی های انباشته شده ی خود را در بستری مناسب از طریق پرخاشگری بروز میدهد و با بازتاب مناسب، نحوه ی مهار آنها را آموخته و درونی میکند.

Keywords:

بازی درمانی گروهی , احساس تنهایی , پرخاشگری.