تاثیر آموزش تنظیم شناختی هیجان بر تعامل والد-فرزندی دانش آموزان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای

بروز آسیبهای روانشناختی همچون اختلال نافرمانی مقابله ای منجر به تخریب تعاملات اجتماعی و خانوادگی کودکان و نوجوانان می شود. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش تنظیم شناختی هیجان بر تعامل والد-فرزندی دانش آموزان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای انجام شد. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر دارای اختلال نافرمانی مقابله ای مشغول به تحصیل در مدارس دوره اول متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1396-97 بود. نمونه شامل 30 نفر از دانش آموزان پسر دارای اختلال نافرمانی مقابله ای بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه، جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایش، آموزش تنظیم شناختی هیجان را طی هشت جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های سلامت روان کودکان و نوجوانان (گادو و اسپرافکین؛ (1994 و پرسشنامه رابطه والد- فرزندی (فاین، مورلند شوبل، (1983 استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های آماری از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش تنظیم شناختی هیجان بر تعامل والد-فرزندی دانش آموزان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای تاثیر معناداری داشته است .(p<0/0001) بدین صورت که این آموزش توانسته منجر به بهبود تعامل والد-فرزندی دانش آموزان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای شده بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که آموزش تنظیم شناختی هیجان با بهره گیری از فنون شناختی و هیجانی میتواند تعامل والد- فرزندی دانش آموزان دارای اختلال نافرمانی مقابله ای را تحت تاثیر قرار دهد. بر این اساس آموزش تنظیم شناختی هیجان میتواند به عنوان درمانی موثر، جهت بهبود تعامل والد- فرزندی دانش آموزان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

اختلال نافرمانی مقابله ای , تنظیم شناختی هیجان , تعامل والد- فرزندی