فاطمه گودرزی - کارشناسی ارشد روانشناسی
رضا قربان جهرمی - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب

رضایت از زندگی مهمترین هدف زندگی بشر و از ویژگی های روانی مهم افراد است؛ مفهومی پایدار وفراگیر که احساس و نظر کلی مردم یک جامعه را نسبت به جهانی که در آن زندگی می کنند منعکس می کند . از این رو به عنوان یکی از ابعاد مهم زندگی همواره مورد توجه می باشد . هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های فرزندپروری ادراک شده و بلوغ عاطفی با رضایت از زندگی جوانان بود . روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود . جامعه آماری پژوهش شامل جوانان دانشجوی 35 - 25 ساله مقطع کارشناسی ارشد در نیمسال دوم تحصیلی 97 - 96 دانشکده ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی بود . برای این منظور 335 نفر 222 خانم، 113 آقا از جوانان 35 - 25 سال که از دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه تدوین شده، شامل مقیاس رضایت از زندگی ) SWLS ( داینر و همکاران ) 1985 ،) مقیاس بلوغ عاطفی ) EMS ( سینگ و بهارگاوا ) 1991 ( و سبک های فرزند پروری ادراک شده PSL بامریند 1973 پاسخ دادند . برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد . نتایج پژوهش نشان داد که بین سبکهای فرزندپروری ادراک شده با رضایت از زندگی جوانان رابطه معناداری وجود ندارد . با این حال، از میان مولفه های بلوغ عاطفی، بین عدم ثبات عاطفی و بازگشت عاطفی با رضایت از زندگی جوانان رابطه منفی و معنادار وجود داشت . همچنین نتایج بیانگر آن بود که بین مولفه های فروپاشی شخصیت و ناسازگاری اجتماعی و فقدان استقلال با رضایت از زندگی جوانان رابطه معناداری وجود ندارد .

سبک های فرزندپروری ادراک شده، بلوغ عاطفی، رضایت از زندگی، جوانان دانشجو