مقایسه اثربخشی آموزش خودگویی مثبت و خودکنترلی بر سازگاری تحصیلی رابطه سیستم های مغزی رفتاری با مولفه های ذهن آگاهی و علائم روانشناختی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر بوکان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سیستم های مغزی رفتاری با مولفه های ذهن آگاهی و علائم روانشناختی و میزان اثرگذاری سیستم های مغزی رفتاری بر ذهن آگاهی و علائم روانشناختی در دانش آموزان پسر بود. روش پژوهش حاضر غیر آزمایشی از نوع همبستگی بود و جامعه ی آماری را تمامی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسط شهرستان بوکان تشکیل می داد که 274 نفر از این دانش آموزان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از مقیاس -5 عاملی جکسون، پرسشنامه5عاملی ذهن آگاهی و پرسشنامه افسردگی،اضطراب، استرس استفاده شد. داده ها در نرم افزار-SPSS 23 و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین سیستم های مغزی رفتاری (به غیر سیستم بازداری رفتاری) با برخی مولفه های ذهن آگاهی رابطه معنادار وجود دارد. بین سیستم فعال ساز رفتاری با افسردگی، سیستم بازدارنده رفتاری با استرس و سیستم جنگ، گریز وقفه با افسردگی و اضطراب نیز رابطه معنادار بدست آمد. بین مولفه های ذهن آگاهی و علائم روانشناختی نیز رابطه معنادار بدست آمد. همچنین نتایج نشان داد که سیستم های مغزی رفتاری توان پیش بینی ذهن آگاهی و علائم روانشناختی در دانش آموزان را دارند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که علائم روانشناختی و سطوح ذهن آگاهی تحت تاثیر حساسیت سیستم های مغزی رفتاری در دانش آموزان قرار دارند و میزان اثر گذاری ذهن آگاهی بر علائم روانشناختی می تواند به تفاوت ها فردی در حساسیت سیستم های مغزی رفتاری در افراد مرتبط باشد.

Keywords:

ذهن آگاهی , سیستم مغزیی رفتاری , سیستم فعال ساز رفتاری , دانش آموزان