رابطه انگیزه پیشرفت و خودنظمدهی تحصیلی با مسئولیت پذیری دانش آموزان دختر پایه دهم

در جهان امروز تنها رسالت مدارس، ر شد تحصیلی دانش آموزان نی ست و نقش مدرسه با پیچیده تر شدن مسایل اجتماعی و فرهنگی و اثرات پیشرفت تکنولوژی در تکوین شخصیت دانش آموزان، تعیین کننده و بنیادی است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین انگیزه پیشرفت و خونظم دهی تحصیلی با مسئولیت پذیری دانش آموزان دختر پایه دهم انجام شد. طرح پژوهش حاضر غیرآزمایشی و توصیفی-همبستگی است. در راستای پژوهش حاضر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای 240نفر از میان دانش آموزان دختر پایه دهم شهرستان بانه انتخاب شدند، سپس با استفاده از پرسشنامه های انگیزه پیشرفت کرمی (1386)، خودنظم دهی تحصیلی کانل و ریان (1987) و مسئولیت پذیری کردلو (1389) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر شاخص های آمار توصیفی از روش تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز ا ستفاده شد. یافته های حا صل از پژوهش ن شان دادند که، بین انگیزه پی شرفت و خودنظم دهی تحصیلی با مسئولیت پذیری دانش آموزان، در سطح (P=0/01) رابطه معنی داری وجود دارد. به علاوه، متغیر انگیزه پیشرفت در مقایسه با خودنظم دهی تحصیلی، واریانس بیشتری از متغیر ملاک یعنی مسئولیت پذیری را پیش بینی میکند. بنابراین در را ستای این پژوهش، میتوان بر لزوم برر سی راهکارهایی برای افزایش ا ستفاده از راهبردهای یادگیری خودنظم دهی تحصیلی در مدارس و ارتقای انگیزه پیشرفت و مسئولیت پذیری دانش آموزان تاکید کرد.

Keywords:

دانش آموزان , انگیزه پیشرفت , خودنظم دهی تحصیلی , مسئولیت پذیری