سنتز و مشخصه یابی نانوکامپوزیت مغناطیسی فریت نیکل در ماتریس سیلیکا به عنوان جاذب داروی کورکومین

در این پژوهش آزمایشگاهی ابتدا جاذب مغناطیسی، نانو کامپوزیت فریت نیکل قرار گرفته در ماتریس سیلیکا به روش سل-ژلسنتز شد. در ادامه با استفاده از آنالیز طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز، الگوی پراش اشعه ایکس، میکروسکوپ الکترونیروبشی و مغناطیس سنج نمونه ارتعاشی صحت سنتز بررسی و تایید شد. با توجه به اثرات فوق العاده کورکومین در سلامت،مطالعات زیادی برای افزایش شدت اثر این ماده، افزایش حلالیت و اثرات درمانی آن انجام شده است. از این رو برای افزایشبازده استفاده درمانی و بهبود فعالیت زیستی کورکومین می توان با استفاده از سیستم های انتقال غیرفعال سبب افزایش نیمهعمر دارو شد. بنابراین توانایی جذب مولکول های کورکومین بر روی جاذب مغناطیسی سنتز شده با استفاده از محلول کورکومیندر شرایط pH=7 ، دمای محیط، غلظت 10ppm از محلول کورکومین و 002 / 0 گرم جاذب مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشاندهنده ساخت موفق جاذب نانوکامپوزیت مغناطیسی فریت نیکل در ماتریس سیلیکا در ابعاد 15 نانومتر بود. بیشترین میزانجذب کورکومین بر روی جاذب سنتز شده طی زمان 8 ساعت حدود 73 % بوده و اغلب از سینتیک شبه مرتبه اول پیرویمیکند. پس میتوان نتیجه گرفت که نانو کامپوزیت مغناطیسی سنتز شده کارایی لازم جهت استفاده در هدفمند سازی ودارورسانی دارد.

Keywords:

کورکومین , نانوکامپوزیت مغناطیسی , فریت نیکل , جذب